تزویر امان می دهد تا مقاومت را بشکند - مجله سرگرمی

به گزارش گروه رسانه های خبرنگاران، عبد الله گنجی طی یادداشتی در روزنامه جوان نوشت : بلافاصله بعد از اینکه روحانی متأثر از وسوسه های فرانسه و با کلمه اگر آمادگی خود را برای مذاکره اعلام نمود ترامپ اعلام نمود: من پولی به ایرانیان نخواهم داد، آنان تروریست هستند، آن ها به من احتیاج دارند و سراغ من خواهند آمد و جان بولتون اعلام نمود: اینکه ایران صرفاً برای توقف کار هایی که از اول هم نباید آغاز می کرد (گام های بازگشت هسته ای) منافع ملموس مالی دریافت کند، راه به جایی نخواهد برد و وزیر خارجه امریکا گفت: ما می خواهیم ایران کشوری متعارف (بخوانید تسلیم) باشد. مردم ایران در کوشش برای تغییر رفتار رهبران خود پیروز باشند و وقتی چنین چیزی انجام شود، ما با خشنودی سرمیز مذاکره خواهیم نشست. این سخنان نشان می دهد که در معادله شل کن، سفت کن، شل کردن ما سفت کردن آنان شده است و هرگونه نرمش ما را به معنای خاتمه تاب آوری تلقی می نمایند و اینچنین احساس می نمایند لحظه ازدیاد فشار برای رسیدن به هدف نهایی فرارسیده است. این محاسبه را مسعود رجوی نیز اول مرداد 67 انجام داد. پذیرش قطعنامه 598 از سوی امام را به منزله خمینی دیگر نفس جنگیدن ندارد اعلام نمود و خاطر جمع به سمت تهران حرکت کرد و 1200 نفر از تروریست های خود را به جوخه مرگ سپرد و متوجه معکوس بودن معادله شد.

زمان شناسی توصیه می نماید که چنین اظهاراتی از رئیس جمهور ما سم مهلک است، زیرا آنان مشغول مطالعه محاسبات ما و هر لحظه به دنبال به هم ریختن این محاسبات هستند. این بدان معنا نیست که شرایط اداره کشور سخت نیست، اما بدان معنی هم نیست که دولت دنبال حل مسئله است و بقیه از سر سیری سخن می گویند، بلکه براساس هزینه- فایده دو گزاره سازش- مقاومت بدون وجود گزینه سوم است. چه زمانی روحانی آمادگی خود برای مذاکره را اعلام نمود؟ زمانی که فرانسوی ها می خواهند فشار ما به وسیله بازگشت هسته ای- با هدف بازگشت امریکا به برجام - را در ریل دیگری ببرند و جهت مرگی را نشان می دهند که داوطلبانه وسوسه تب را پذیرا گردیم. اما شیب حرکت کشور که در بیان اجزای مختلف دولت نیز مشهود است امید را نشان می دهد. یعنی اکنون در حال حرکت به سمت پیدا کردن خود و ارتقای توان تاب آوری هستیم. بعد از یک جنگ نفس گیر، آتش توپخانه دشمن کمرنگ شده است و نیرو های خودی انسجام خود را پیدا نموده اند، در چنین شرایطی باید گرانفروشی به غرب راهبرد دولت ما شود. موارد ذیل که اندکی از صد ها آورده ما بعد از خروج امریکا از برجام است نشان می دهد که هرچه جلوتر می رویم امریکا از اهدافش دور می شود و طبیعی است که درصدد برآید دور شدن خود را با دادن امتیاز نزدیک کند. پایگاه اطلاع رسانی دولت در کلیپی از دیدار هیئت دولت با رهبری نوشته است که ایشان از تحرک فراوری در کشور تشکر کردند، روحانی همان جا از چرخه تبدیل خام فروشی نفت به فرآورده گزارش می دهد، طرح اقتصاد بدون نفت کشور - به شکل باورپذیر- آماده شده است. دولت در روش تهاتری صادرات توفیقات خوبی داشته است. بانک مرکزی درخشیده است. تجمعات کارگری و صنفی نسبت به مدت مشابه سال قبل افت چشمگیری نموده است. قیمت ها اکثراً به ثبات رسیده است. بانک جهانی اعلام نموده افق اقتصاد ایران در 2019 رو به بهبود است و در 2020 رشد خواهد نمود.

40قلم کالا از 62 قلم کالای منتخب صنعتی، معدنی، شیمیایی و پتروشیمی در سال 98 رشد تا 65 درصد داشته اند. از 27 قلم کالای منتخب صنعتی 16 کالا در سه ماهه اول سال جاری افزایش رشد داشته اند (روزنامه فرهیختگان 6، 6، 98)، لوازم خانگی مانند یخچال رشد فراوری داشته، سیمان 200 درصد صادرات داشته است و وزیر اقتصاد در پنجم شهریور در ارومیه اعلام نمود که موازنه صادرات و واردات در پنج ماهه نخست سال جاری مثبت است و... آیا در چنین شرایطی که فونداسیون ایستادگی و مقاومت تقویت می شود باید چهره ای بیچاره و درمانده از وضع کشور و ملت ارائه کرد؟ ملت ایران که زیر فشار جنگ ناجوانمردانه روانی - مالی هستند متوجه این موضوع هستند که نظام برای رفاه حال آنان بود که هسته ای را تقریباً تعطیل کرد و تعهدات زیادی را پذیرفت، اما این منطق را هم متوجه می شوند که وقتی طرف مقابل تعهد می نماید و عمل نمی نماید و سپس عربده می کشد و زیر تعهد خود لگد می زند، موعد زانو زدن نظام نیست. یعنی رفاه بیشتر (که تضمینی هم ندارد) را به هر قیمت نمی پذیرد و در 40 سال گذشته نیز این را ثابت نموده است.

روحانی گفته است این دولت سخت ترین شرایط را در بین دولت های بعد از انقلاب دارد. واقعاً اینگونه است؟ جنگ نظامی و نفت 8 دلاری را فراموش نموده است؟ خود روحانی در سر میز افطار سال جاری با رسانه ها در پاسخ به سؤال بنده که برای 30 میلیون از مردم که سخت تحت فشار هستند چه برنامه ای دارید؟ گفت یعنی می فرمایید کوپن بدهیم؟ و عرض کردم اسمش مهم نیست، اما 30 میلیون احتیاج به تثبیت قیمت ها و وجود تضمین شده کالا با قیمت مناسب دارند. ایشان با صراحت گفتند برای تأمین کالا های اساسی مردم هیچ مسئله ای نداریم که بخواهیم سهمیه بندی و کوپن بدهیم و اضافه کردند غیر از بخشی از روغن نباتی همه کالا های اساسی فراوری خودمان است و فراوان نیز هست، اما وضع موجود را زاییده دلالان دانستند؛ بنابراین احتیاج های اساسی مردم نیز در دسترس است. پس چرا باید به طرف مقابل سیگنال تو پیروز شدی بدهیم. روحانی معتقد است وقتی لاتی چاقو را در پهلوی شما می گذارد که بیا برویم داخل قهوه خانه مذاکره کنیم، این مذاکره نیست و دقیقاً درست می فرماید. حال اگر همین لات یک غذای گرانقیمت را هم وعده داد و چاقو را هم در پهلو نگه داشت نباید وسوسه شد. همه شاخص ها نشان می دهد که مسائل به اندازه ای نیست که به مطالبات هستی سوز دشمن نظیر خاتمه دادن به قدرت موشکی و تضمین حضور امریکا در خاورمیانه لبیک گوییم. مقاومت ملت ایران، امریکا را به عقب کشاند و البته باید ناامیدتر شود تا عقب نشینی را سرعت بخشد. ترامپ عکس با روحانی را برای انتخابات 2020 می خواهد، زیرا عکس با رئیس جمهور کره شمالی تیره و تار و رأی ساز نخواهد شد. آورده بقیه سیاست خارجی ترامپ نیز صفر است.

بازگشت به صفحه رسانه ها

bebop.ir: بیباپ: مجله هنر موسیقی

kalarena.ir: مجله کالارنا: نقد و بررسی کالاهای دیجیتالی